دکتر مروارید مافی 2979 بازدید ۱۳۹۴/۴/۱۹

اگرضربه ای از طرف شخص یا چیزى به دندان شما وارد شد و آن را از جاى درآورد: 
دندان را پیدا کنید. برای برداشتن دندان ، آن را از ناحیه‌‌ی تاج بگیرید و به ریشه‌‌‌ی دندان دست نزنید. دندان را با فشار ملایم آب ولرم بشویید. برای شستن دندان روی ریشه نباید دست یا پارچه کشیده شود در غیر این صورت الیاف نگهدارنده  دندان آسیب می بیند. (دندان بیرون افتاده را پیدا کنید آن را در یک لیوان شیر یا آب جوشیده سرد شده قرار دهید کودک را هرچه سریعتر به نزد دندانپزشک ببرید – کمتر از نیم ساعت(

اگر محل دندان صدمه زیادی ندیده، مثلا فک نشکسته یا لثه پاره نشده باشد دندان را در حفره‌ی خود قرار دهید. برای  این کار دقت نمایید که سطوح خارجی و داخلی دندان بطور صحیح قرار گیرد. سطح خارجی دندان صاف و سطح داخلی یا زبانی آن گود می باشد. برای تشخیص می توانید از شکل دندان های مجاور استفاده کنید. در این هنگام از کودک بخواهید که با فشار دادن دندان های خود، آن را نگه دارد.

بعد از جا گذاری از دستکاری محل دندان بطور جدی خودداری کنید. پس از این که دندان را در محل خود قرار دادید با انگشت و به ملایمت لبه های لثه را فشار داده و تکه ای گاز یا پارچه‌‌ی تمیز مرطوب روی دندان قرار دهید، سپس در صورتی که قادر به قراردادن دندان در محل خود نیستید، دندان را در یک لیوان شیر یا آب جوشیده‌‌ی سرد قراردهید. در صورت عدم دسترسی از آب معمولی استفاده کنید.

هم چنین می توان دندان را در دستمال تمیز مرطوبی قرارداد. مهم این است که به هیچ وجه دندان در محیط خشک نگهداری نشود. کودک را هر چه سریعتر به نزد دندانپزشک برده تا دندان را پس از جاگذاری به دندان های دیگر ثابت کرده و سپس چندین ماه تحت مراقبت قرار دهید.

هرچه زمان بیرون بودن دندان از دهان کمتر باشد و دندان در این مدت مرطوب بماند در نتیجه درمان رضایت بخش تر است و دندان می تواند دوباره در جای خود محکم شود.

بنابراین با مراجعه هرچه زودتر حتی الامکان در فاصله زمانی کمتراز نیم ساعت احتمال پیوند دوباره دندان با استخوان (توسط الیاف دور دندان) بیشتر می شود.