بایدها و نبایدهای خارج کردن دندان عقل

تعدادی سوال هست که همیشه بیماران از دندانپزشک خود می پرسند و شاید گاهی اوقات پاسخ نامشخصی دریافت می کنند یکی از این سوالات در مورد نگهداری یا خارج کردن دندان عقل است. زمان رویش دندان عقل معمولا اواخر نوجوانی و اوایل بیست سالگی هست به همین دلیل هم دندان عقل نام گرفته چون معتقد بوده اند در این زمان که فرد عاقل می شود دندان های عقل رویش پیدا می کنند. مدل های مختلفی از دندان های عقل وجود دارند که به چند دسته تقسیم می شوند:
1- به صورت کاملا روییده و در تماس با دندان های فک مقابل: اگر دندان عقل روییدگی کامل دارد و دندان عقل مقابلش هم سالم و روییده است و تمیز کردن آن برای فرد راحت باشد نیازی به خارج کردن ندارد و می تواند در دهان باقی بماند.

2- دندان عقل نیمه نهفته: در این صورت دندان از زیر لثه بیرون زده ولی رویش کامل ندارد و ممکن است در تماس با دندان فک مقابل باشد یا نباشد. در صورت مشاهده چنین دندانی باید بیمار رادیوگرافی تهیه کند و براساس اینکه سن وی چقدر است و امکان رویش دندان وجود دارد یا خیر تصمیم گیری انجام می شود.
3- دندان نهفته در بافت نرم یا لثه مشابه دندان عقل نیمه نهفته با آن برخورد می شود. در صورتی که سن بیمار بین 24 تا 30 سالگی است مشخص می شود که دندان قابلیت رویش ندارد. به همین دلیل بهتر است قبل از علامت دار شدن آن را خارج کرد.
4- دندان نهفته در بافت سخت یا استخوان: در صورتی که دندان نهفتگی کامل در استخوان دارد با آن کاری نداریم و فقط هرساله با تهیه رادیوگرافی وضعیت آن بررسی می شود تا زمانی که علامت دار شود. در این زمان باید با جراحی آن را خارج کرد.
بهترین زمان برای خارج کردن دندان عقلی که باید طبق توضیحات بالا خارج شود زیر سی سالگی و ترجیحا در سنین بیست تا بیست و چهارسالگی است.
تعدادی سوال هست که همیشه بیماران از دندانپزشک خود می پرسند و شاید گاهی اوقات پاسخ نامشخصی دریافت می کنند یکی از این سوالات در مورد نگهداری یا خارج کردن دندان عقل است. زمان رویش دندان عقل معمولا اواخر نوجوانی و اوایل بیست سالگی هست به همین دلیل هم دندان عقل نام گرفته چون معتقد بوده اند در این زمان که فرد عاقل می شود دندان های عقل رویش پیدا می کنند.

مدل های مختلفی از دندان های عقل وجود دارند که به چند دسته تقسیم می شوند:
1- به صورت کاملا روییده و در تماس با دندان های فک مقابل: اگر دندان عقل روییدگی کامل دارد و دندان عقل مقابلش هم سالم و روییده است و تمیز کردن آن برای فرد راحت باشد نیازی به خارج کردن ندارد و می تواند در دهان باقی بماند.
2- دندان عقل نیمه نهفته: در این صورت دندان از زیر لثه بیرون زده ولی رویش کامل ندارد و ممکن است در تماس با دندان فک مقابل باشد یا نباشد. در صورت مشاهده چنین دندانی باید بیمار رادیوگرافی تهیه کند و براساس اینکه سن وی چقدر است و امکان رویش دندان وجود دارد یا خیر تصمیم گیری انجام می شود.
3- دندان نهفته در بافت نرم یا لثه مشابه دندان عقل نیمه نهفته با آن برخورد می شود. در صورتی که سن بیمار بین 24 تا 30 سالگی است مشخص می شود که دندان قابلیت رویش ندارد. به همین دلیل بهتر است قبل از علامت دار شدن آن را خارج کرد.
4- دندان نهفته در بافت سخت یا استخوان: در صورتی که دندان نهفتگی کامل در استخوان دارد با آن کاری نداریم و فقط هرساله با تهیه رادیوگرافی وضعیت آن بررسی می شود تا زمانی که علامت دار شود. در این زمان باید با جراحی آن را خارج کرد.
بهترین زمان برای خارج کردن دندان عقلی که باید طبق توضیحات بالا خارج شود زیر سی سالگی و ترجیحا در سنین بیست تا بیست و چهارسالگی است.