در مواردی که پوسیدگی دندان به زیر لثه پیشرفت کرده، یا دندان دچار شکستگی شده و این شکستگی تا زیرلثه گسترش یافته، برای بهبود گیر روکش به تاج باقیمانده دندان و جلوگیری از التهاب دایمی لثه در اطراف روکش، لازم است جراحی افزایش طول تاج انجام بگیرد.
در صورتی که بدون انجام این جراحی، روکش قرار داده شود یا تحلیل لثه و پدیدار شدن قسمت فلزی روکش اتفاق می افتد که ظاهر زیبایی ندارد، یا در آن ناحیه لثه دچار التهاب دایمی می شود که نتیجه آن خونریزی لثه هنگام مسواک زدن و نخ کشیدن است. اگر تلاشی جهت درمان این وضعیت التهابی انجام نشود ریسک پیشرفت التهاب، تحلیل استخوان و لقی دندان وجود دارد.
این جراحی بسیار ساده است و اگر تراش روکش دندان (توسط همکار متخصص پروتز یا دندانپزشک معالج شما که قرار است روکش دندان را برایتان بسازد) تکمیل شده باشد زمانی در حدود بیست دقیقه نیاز دارد. حسی که شما هنگام انجام این جراحی دارید درست مشابه حس انجام تراش روکش است و چنانچه بلافاصله پس از پایان کار از مسکن های مناسب تجویز شده توسط جراح استفاده کنید معمولا دردی را تجربه نخواهید کرد. بیماران معمولا اظهار می کنند که ترس از انجام این جراحی بسیار بیشتر از دردی بوده که احساس کرده اند و در موارد زیادی از پس از پایان درمان، از این که از انجام این جراحی واهمه داشته اند می خندند.
پس از اتمام جراحی افزایش طول تاج، یک پانسمان روی دندان ها قرار می گیرد که مشابه آدامس است و باید برای 10-7 روز در ناحیه نگهداری شود و هنگام خارج کردن بخیه ها برداشته خواهد شد. این پانسمان از جمع شدن غذا و هوا خوردن ناحیه جراحی جلوگیری کرده و مانع رشد مجدد لثه می شود.
پس از حذف پانسمان و بخیه ها، لازم است که برای تمیز کردن ناحیه جراحی از مسواک بین دندانی استفاده کنید تا لثه ناحیه جراحی شده استحکام لازم جهت قرار دادن روکش را پیدا کند. معمولا پس از جراحی لثه یکماه زمان لازم است تا لثه استحکام مناسبی به دست آورد و بستر مناسبی جهت قرار دادن روکش مهیا شود. در نتیجه زمان درمان لازم برای روکش کردن دندان هایی که نیاز به جراحی افزایش طول تاج پیدا می کنند حداقل دو هفته می باشد.
نکات علمی تر برای دانشجویان و همکاران عزیز:
1- در هنگام انجام جراحی افزایش طول تاج در اکثر موارد علاوه بر حذف بافت نرم نیاز به برداشت استخوان نیز می باشد تا عرض بیولوژیک حفظ شود. عدم تجاوز به عرض بیولوژیک از بروز التهاب یا تحلیل لثه در آینده جلوگیری می کند.
2- ارجاع بیمار جهت انجام جراحی افزایش طول تاج را پس از حذف تمام پوسیدگی ها، ترمیم های قبلی و تراش اولیه روکش دندان انجام دهید. حتی می توانید پست و کور ریختگی را بسازید و در زمانی که پست ریختگی در لابراتوار در حال ساخته شدن است بیمار را جهت جراحی ارجاع کنید تا در زمان درمان صرفه جویی شود.
3- کراون لنت پره مولرهای ماگزیلا زیاد پیچیده نیست، اما حتما حواستان به لول لثه بیمار هنگام لبخند زدن باشد تا نتیجه نهایی از نظر زیبایی مشکلی نداشته باشد. همچنین به فورکا و تقعر مزیالی دندان چهار نهایت دقت را داشته باشید. هنگام برداشت استخوان از دیستال دندان پره مولر دوم هم حواستان به فورکای مزیالی مولر اول باشد!
4- کراون لنت دندان های مولر ماگزیلا نیز به دلیل دسترسی سخت و نیاز به دید غیر مستقیم مشکل است و ترجیحا آن را به متخصص ارجاع کنید.
5- کراون لنت پره مولرهای مندیبل هم به دلیل لثه چسبنده کم چالش برانگیز است. ترجیحا یا به متخصص ارجاع کنید یا حواستان به لثه چسبنده باشد. اگر حذفش کنید ریسک التهاب دایمی یا تحلیل لثه در اطراف روکش وجود دارد.
6- کراون لنت دندان های مولر مندیبل به دلیل روت ترانک کوتاه، دسترسی مشکل و لثه چسبنده اندک کار دقیق و ظریفی است که بهتر است توسط متخصص جراحی لثه صورت بگیرد.
7- در بسیاری از موارد در دیستال دندان های مولر دوم یک بافت لثه ای برجسته وجود دارد که دندانپزشک/متخصص پروتزهای دندانی را مجبور به ارجاع جهت جراحی افزایش طول تاج می کند. این بافت لثه ای برجسته در موارد زیادی ناشی از نهفته ماندن دندان عقل در این ناحیه می باشد. لذا توصیه می شود لزوم انجام جراحی خارج کردن دندان عقل نهفته در آن ناحیه را به بیمار خود گوشزد کنید.